Mijn naam is Natasja Moonen en ik woon samen met mijn man Henri en onze dochter Michelle Oerlemans. Wij wonen in het kleine dorpje Oostelbeers. Dit ligt tussen Tilburg en Eindhoven in de provincie Noord-Brabant. Mijn man heeft een melkveebedrijf en ikzelf ben fulltime moeder voor onze dochter en ben verder druk bezig met de verzorging van mijn honden en pups.
Het cavaliervirus begon op de leeftijd van 19 jaar. Ik woonde toen nog bij mijn ouders in Loon op Zand. Ik wilde graag weer een hond en ik ben toen naar de clubmatch geweest die elk jaar georganiseerd werd door KV. Waalwijk e.o., om me te oriënteren. Na vele rassen bekeken te hebben, werd ik opslag verliefd op een prachtig bruin-wit hondje wat daar op een krukje zat. Het baasje was op dat moment een ander hondje aan het showen. Ik sprak haar toen aan en vroeg de nodige informatie. Het bleek om het ras Cavalier King Charles Spaniel te gaan, ik had er nog nooit van gehoord, maar ze waren zo leuk en aandoenlijk. Ik kreeg van deze mevrouw het telefoonnummer van de pup informatie van de Cavalier Club Nederland. Diezelfde week belde ik nog op. Via de pup informatie kreeg ik wat folders thuis gestuurd, met informatie over het ras en de verschillende kleurslagen.
Een typisch nestje Blenheim Puppy’s
De keuze voor mij was makkelijk, ik wilde absoluut een blenheim pup. De prijs van een pup met stamboom viel mijn ouders nogal tegen, dus bood ik aan om de helft mee te betalen, want ik wilde persé een pup met stamboom. Toen ik mijn schooldiploma behaalde, was de tijd daar dat ik gericht op zoek kon naar een pup. Je begrijpt dat ik niet veel geduld meer had, dus ik heb de pupbemiddeling gebeld en in Friesland was nog een blenheim teefje te koop van ca. 12 weken oud. Gebeld en direct een afspraak gemaakt. We konden dat weekend meteen komen kijken. Ik was natuurlijk meteen verkocht, haar naam Miss Blendy of the Yellow Rose.
Omdat ik opgegroeid ben op een boerderij en mijn moeder vroeger zo nu en dan een nestje had met onze Dalmatiër Lena en Yorkshire Terriër Dobie, wilde ik ook graag een nestje van Blendy. Het cavaliervirus sloeg toen toe, ik wilde er graag nog een cavaliertje bij. Al vrij snel vond ik mijn 2e cavaliertje. Een prachtig mooi klein meisje en ik noemde haar Macy. Ik werd toen ook lid van de rasvereniging en ging met Macy op ringtraining. Op de Jongehondendag werd Macy ingeschreven en ze showde de sterren van de hemel. Ze was toen net 6 maanden oud en behaalde een derde plaats. Ik was supertrots op haar, maar hierdoor ook meteen verzot geraakt op het showen.
Toen ik mijn schooldiploma behaalde wist ik nog steeds niet wat ik wilde. Ik had een diploma van de middelbare detailhandelschool, maar zag het helemaal niet zitten om in een winkel te gaan staan. Dieren en kinderen vond ik veel leuker. Ik ben toen een opleiding voor dierenartsassistente gaan volgen, een thuisstudie, die ik later dat jaar met succes af ronde. Ik had inmiddels mijn kennelnaam; Of An Excellent Choice aangevraagd en had mijn eerste nestje al gefokt. Later dat jaar behaalde ik ook het diploma Vakbekwaamheid van het Honden-en Kattenbesluit. Binnen een paar jaar had ik ook een black&tan teefje en een driekleur teefje aangekocht. In die tijd ben ik parttime gaan werken en had ik thuis bij mijn ouders mijn hondenkennel. Met hulp van een collega fokster heb ik toen 2 reuen geïmporteerd, nl. Widukind’s Pique Bube en Stonehill’s Fit of Fight. Wat met 1 cavaliertje begon werden er al snel veel meer en uiteindelijk is het een erge uit de hand gelopen hobby geworden, maar wel één die ik met veel plezier en liefde beoefen.
Na ongeveer 5 jaar kwam ik erachter dat Blendy een losse knie had, ik hoorde toen voor het eerst het woord patella-luxatie en dat dit ook erfelijk kon zijn. Inmiddels had ik al 3 dochters van Blendy rond lopen en één daarvan bleek ook een patella-probleem te hebben. Ik heb toen deze lijn meteen uitgesloten van de fokkerij. Sindsdien ben ik mij meer met de gezondheid van het ras bezig gaan houden en werden alle cavaliertjes die ik had regelmatig gecontroleerd op o.a. patella. Ik wilde gezond fokken en het ras verbeteren. In de jaren daarna ben ik ook gaan testen op het hart. Het hart werd toen nog alleen getest d.m.v. beluisteren door een dierenarts. De laatste jaren zijn de regels omtrent het testen van het hart nogal aangescherpt. Een afluistering wordt uitsluitend geaccepteerd, wanneer deze is gedaan door een internist of cardioloog. Ook kunnen wij het hart laten testen d.m.v. een kleurendoppler, maar de arts moet dan wel goedgekeurd zijn door onze rasvereniging en de Raad van Beheer.
Op de website van de CCN staat een lijst met artsen en specialisten die goedgekeurd zijn door de rasvereniging en de Raad van Beheer. Sinds 2004 worden ook al mijn cavaliers getest op syringomyelia en sinds 2011 worden al mijn cavaliertjes DNA getest op de afwijkingen EF – CC en DE. Voor meer informatie over al deze afwijkingen verwijs ik u naar het menu gezondheid. Daar wordt alles uitgebreid toegelicht. Ook op het showgebied wilde ik steeds meer. Toen ik net begon was ik blij met een uitmuntend of af en toe een keer een plaatsing achter de bordjes, maar in 1998 behaalde ik met mijn zelf gefokte teefje Isabelle of An Excellent Choice mijn eerste kampioenschap. Ik wist toen, dat ik daar naar toe wilde werken. Vanaf toen ben ik mij nog meer gaan verdiepen in de bloedlijnen en met succes, want inmiddels hebben vele cavaliertjes die door mij gefokt zijn kampioenschappen behaald in binnen- en buitenland. In 2002 had ik mijn eerste Nederlands Kampioen Lolita’s Dreaming Millennium Akeem, een schitterende ruby reu. Uiteindelijk is hij in 2003 Multi Kampioen geworden. In 2010 is hij Veteraan Kampioen geworden.
Multi Ch. Lolita’s Dreaming Millennium Akeem
– op de foto 10 jaar oud –
Helaas heb ik eind 2013 op bijna 14-jarige leeftijd, met pijn in mijn hart, afscheid moeten nemen van mijn allerliefste Milly. Het gemis is groot, hij was er één uit duizenden. In de jaren 2003 tot nu, zijn er nog vele “An Excellent Choice” cavaliers door mij of een ander kampioen gemaakt in binnen- en/of buitenland.
In 2002 heb ik ook mijn huidige man Henri ontmoet en in het najaar van 2005 hebben wij ‘n boerderij gekocht. Op deze boerderij had ik nog meer ruimte voor mijn cavaliers, dus ideaal voor mij en mijn inmiddels uit de hand gelopen hobby. Mijn cavaliertjes hebben het hier prima naar hun zin. Ze kunnen de hele dag vrij rond lopen, hebben veel ruimte en kunnen heerlijk buiten in de zon spelen als zij daar zin in hebben. Zo niet, dan kunnen ze ook binnen lekker een schoonheidsslaapje gaan doen op het hondenbed. Voordat het zover was moest er nog wel het nodige verbouwd en gebouwd worden voor de honden.
In de zomer van 2006 konden dan ook pas de eerste cavaliertjes verhuizen en de laatste cavaliertjes zijn in het najaar van 2007 verhuisd naar hun nieuwe thuis. Dit is allemaal wat uitgelopen, omdat mijn geplande zwangerschap toch wel wat eerder kwam dan verwacht en met 30 weken zwanger zijn, ook weer heel snel voorbij was, maar op 6 december 2006 is er een prachtige en gezonde dochter geboren van maar liefst 850 gram. Ze heet Michelle en wij zijn dolgelukkig met haar. Michelle vind de pups helemaal geweldig. Met regelmaat heeft ze weer een pupje uitgekozen waarvan zij vind dat deze moet blijven. Ze vindt dat ze allemaal van haar zijn en dat er nooit meer één van mag gaan verhuizen. Helaas moet ik haar dus daarin vaak teleurstellen, kan ze niet allemaal behouden, al zou ik dat soms zelf ook wel willen.
Het showen en fokken van de cavaliers is na de geboorte van Michelle wel naar de 2e plaats verschoven, maar ik wil er wel mee door blijven gaan. Het is en blijft mijn hobby en passie om het ras te verbeteren en mooie en gezonde cavaliers te fokken. Dit kan alleen door veel te testen, samen te werken en openheid in de fokkerij. Omdat in het verleden niet alle fokkers op één lijn zaten, is er in die tijd door een groep fokkers, waaronder ikzelf, het Cavaliergilde opgericht. Sinds augustus 2008 ben ik uit het Cavaliergilde gestapt. In 2008 was er nl. veel veranderd in de Nederlandse kynologie. Een hele belangrijke verandering is o.a. dat er sinds 1 juli 2008 een officiëel fokbeleid van de C.C.N. is, waaraan alle fokkers die fokken volgens de regels van de rasvereniging zich dienen te houden. Ook is de groep fokkers die vrijwillig test op de afwijking syringomyelia aanzienlijk gegroeid in die jaren en daarom vond ik het niet langer gepast om bij het Gilde te blijven en mezelf te onderscheiden van andere fokkers, we moeten het immers allemaal samen doen.Inmiddels zijn we al weer enkele jaren verder en heeft de rasvereniging haar fokbeleid in 2012 nogmaals aangescherpt, dit in overleg en met goedkeuring van de Raad van Beheer. Vanaf 01-01-2014 zijn er uitvoeringsregels gaan gelden voor alle cavalier fokkers in Nederland. Dus ook voor de fokkers die geen lid zijn van de rasvereniging, maar wel cavaliertjes met stamboom fokken. Dit is een grote stap vooruit, want hierdoor worden in de toekomst uitsluitend pups geboren uit combinaties van uitgebreid geteste en goedgekeurde ouderdieren. De uitvoeringsregels / fokreglement kunt u vinden bij het menu Gezondheid.
Al mijn cavaliertjes zijn en/of worden getest op het hart, patella-luxatie, syringomyelia en EF-CC-DE. Ik probeer telkens weer een verantwoorde combinatie te maken. Meten is weten. Dit betekent niet dat hierdoor alle problemen binnen het ras in één keer zijn opgelost, maar als fokker heb je dan wel al het mogelijke gedaan om het probleem te voorkomen. Het blijven natuurlijk levende wezens en wij hebben niet alles in de hand. Op mijn website is veel nuttige informatie te lezen. Tevens worden mijn honden uitgebreid aan u voorgesteld, staan er vele foto’s op en kunt u lezen of er evt. pups verwacht worden, of al geboren zijn. Om op deze manier te kunnen en blijven fokken, ben ik genoodzaakt om soms volwassen cavaliertjes te herplaatsen. Ze gaan dan bijv. met pensioen of ze voldoen niet aan mijn eisen om de fokkerij in te gaan. Het gaat wel met pijn in mijn hart, want ik ben erg gehecht aan mijn honden. Ik ga dan ook niet over één nacht ijs, maar zoek zorgvuldig naar een geschikt adres dat past bij het karakter van de desbetreffende cavalier. Ik hoop dat u veel leesplezier heeft en mocht u suggesties hebben over een bepaald onderwerp waar nog geen informatie over te vinden is, laat dit dan maar weten, wie weet kan ik er iets mee!
Met vriendelijke groet,
Natasja